Το μοιραίο ελάφι
Ο Mike στο πυροσβεστικό του όχημα, έτοιμος για δράση.
Ένα ηλιόλουστο απόγευμα του Ιουνίου του 2016, ο Μike Laughlin έκανε τη βόλτα του στο δάσος του Οντάριο με την αγαπημένη του Harley Davidson, όταν ένα ελάφι πετάχτηκε μέσα από τα δέντρα και συγκρούστηκε με την μοτοσυκλέτα του. Ο Mike θυμάται πως δεν έκανε ο ίδιος τίποτε λάθος ή επικίνδυνο στη διάρκεια της βόλτας του: Δεν έτρεχε, οι καιρικές συνθήκες ήταν εξαιρετικές κι εκείνος είχε το νου του στο δρόμο και στις στροφές που ακολουθούσαν. Όταν το ελάφι πήδησε πάνω στη μοτοσυκλέτα του, ο Mike έμπαινε σε μια στροφή 90 μοιρών. Παρόλο που προσπάθησε, δεν κατάφερε να σταματήσει τη μοτοσυκλέτα, που έφυγε εκτός ελέγχου και σύρθηκε στο χαλίκι στο πλάι του δρόμου. Ο Mike θυμάται ότι πήρε όσο μπορούσε εμβρυακή στάση για να προστατέψει το κεφάλι του, αφού από την εμπειρία του ως πυροσβέστης ήξερε πως τα σοβαρά τραύματα στο κεφάλι είναι, τις περισσότερες φορές, μοιραία. Όμως κι αυτή η απόφαση είχε το κόστος της: καθώς ο Mike παρασύρθηκε και έπεσε σε καθιστή θέση μέσα στο χαντάκι δίπλα στο δρόμο, η μοτοσυκλέτα του τον πλάκωσε συνθλίβοντας τη σπονδυλική του στήλη και τον αυχένα του, ενώ το πόδι του χτύπησε με ορμή πάνω σ’έναν βράχο και αποκολλήθηκε, σχεδόν, από το γόνατο.
Μόνος σε έναν μάλλον έρημο δρόμο, παραλυμένος από τον πόνο και την αιμορραγία, κατάφερε παρ’όλ’αυτά να βρει το κινητό του τηλέφωνο στην τσέπη του. Αντί να καλέσει την Αστυνομία, κάλεσε την Πυροσβεστική: Ο Mike είναι πυροσβέστης, και η πρώτη του σκέψη ήταν να ζητήσει τη βοήθεια των συναδέλφων του. «Πεθαίνω, βοηθήστε με» τους φώναξε. Σε λιγότερο από 15 λεπτά, η Πυροσβεστική τον είχε εντοπίσει και τον επιβίβαζε στο ασθενοφόρο. Στο Γενικό Νοσοκομείο του Κίνγστον, οι γιατροί έσωσαν τη ζωή του αλλά όχι και το δεξί του πόδι. Ήλπιζαν αρχικά ότι μπορούσαν να σώσουν το γόνατο του Mike, όμως τελικά απαιτήθηκε ο ακρωτηριασμός του πάνω από το γόνατο. Σχεδόν αμέσως, ο Mike άρχισε να ψάχνει πληροφορίες για προσθετικά πόδια στο YouTube.
Η αποκατάσταση
Ο Mike έθεσε άμεσα σαν στόχο την επιστροφή του στην Πυροσβεστική –μια τεράστια σωματική πρόκληση αν σκεφτεί κανείς πόσο απαιτητικό είναι, από πλευράς φυσικής κατάστασης, το να είσαι πυροσβέστης. Ο στόχος αυτός τον βοήθησε να κρατήσει ψηλά το ηθικό του μετά από καθεμία από τις επτά επεμβάσεις που χρειάστηκαν, αλλά και σε όλη τη διάρκεια της πολύμηνης αποκατάστασης που απαιτήθηκε. Έμεινε στο νοσοκομείο έναν μήνα, λιγότερο απ’ότι προέβλεπαν αρχικά οι γιατροί. Κάθε μέρα, οι συνάδελφοί του περνούσαν να τον επισκεφτούν, παρκάροντας συχνά το κόκκινο όχημα της Πυροσβεστικής στην αυλή του νοσοκομείου. Σε μια από τις επισκέψεις τους, κρέμασαν στον τοίχο απέναντι από το κρεβάτι του Mike το πυροσβεστικό του κράνος. Ήταν το τρόπος τους να του πουν πως τον περίμεναν να γυρίσει στην ομάδα τους. Και πράγματι, έξι μήνες μετά το ατύχημα, ο Mike επέστρεφε στον Πυροσβεστικό Σταθμό. Όχι σε πυροσβεστικό όχημα, αλλά σε γραφείο. Ακόμη κι αυτό ήταν ένα σημαντικό κίνητρο για να κάνει υπομονή μέχρι να επουλωθούν τα τραύματά του, και μέχρι να βρει το κατάλληλο προσθετικό πόδι.
“Ήθελα να είμαι ο πρώτος, ήθελα να είμαι αυτός που θα αποδείκνυε ότι γίνεται”, λέει. “Χωρίς αυτόν τον στόχο, να ανέβω πάλι στο πυροσβεστικό μου όχημα, δεν ξέρω τι κίνητρο θα είχα να συνέλθω το συντομότερο. Αυτός ο στόχος που έδινε δύναμη κάθε μέρα να δουλέψω σκληρά και να επιστρέψω.”
Το προσθετικό πόδι
Το υψηλής τεχνολογίας προσθετικό γόνατο του Mike.
Τέσσερις μήνες μετά το ατύχημα, ο Mike φόρεσε το πρώτο του τεχνητό μέλος. Έκτοτε δοκίμασε πολλά μέχρι να βρει αυτό που τον εξυπηρετούσε καλύτερα. Σήμερα, βασίζεται σ’ένα προσθετικό πόδι αξίας $120,000, το οποίο αναπτύχθηκε σε συνεργασία με τον Αμερικανικό Στρατό και είναι αδιάβροχο, ανθεκτικό στη σκόνη, ανθεκτικό στα χτυπήματα και περιλαμβάνει τεχνητό γόνατο ελεγχόμενο από υπολογιστή που επιτρέπει στον Mike να περπατά, να τρέχει και να σκαρφαλώνει σαν αρτιμελής.
Ο προσθετικός του, Martin Robertson, επισημαίνει πόσο δουλειά χρειάστηκε να κάνει ο Mike για να ανακάμψει και να μπορεί να χρησιμοποιεί με άνεση το τεχνητό του πόδι. Όχι μόνο έπρεπε να δυναμώσει τους μύες της πλάτης, του μηρού και του υγειούς ποδιού για να μπορεί να κινείται, όπως κάθε χρήστης προσθετικού ποδιού, αλλά ως πυροσβέστης έπρεπε επιπλέον να μάθει να είναι απόλυτα επικεντρωμένος στην ποιότητα του εδάφους και να σηκώνει εξοπλισμό 50 κιλών.
Επιστροφή στην ενεργό δράση
Στις 17 Δεκεμβρίου 2017, δύο χρόνια μετά το ατύχημα και μετά από πολλές επεμβάσεις, μήνες αποκατάστασης, δέκα διαφορετικά τεχνητά μέλη και μια αποφασιστικότητα που δεν γνωρίζει εμπόδια, ο 37χρονος Mike ανέλαβε και πάλι ενεργά καθήκοντα πυροσβέστη. Είναι μάλιστα ο μοναδικός πυροσβέστης με προσθετικό πόδι στον Καναδά. Όσο κι αν έψαξε στον Καναδά και στις ΗΠΑ να βρει αν υπάρχει άλλος πυροσβέστης στην κατάστασή του, εντόπισε μόνον έναν, στην Ιντιάνα.
45″ χρειάζεται ο Mike για να φορέσει μπότα και ειδικό τεχνητό μέλος, όταν χτυπάει η σειρήνα. Ο εξοπλισμός είναι πάντα σε ετοιμότητα.
Όταν χτυπά η σειρήνα, ο Mike πρέπει να βγάλει το προσθετικό πόδι του, να φορέσει τη μπότα πυροπροστασίας και να προσαρμόσει το ειδικό τεχνητό μέλος, κατάλληλο για πυρκαγιές, σε μόλις 45 δευτερόλεπτα. Παρόλο που χρειάστηκε να προσαρμόσει την τεχνική του, ο Mike υποστηρίζει πως δεν αντιμετωπίζει προβλήματα. Οδηγεί τα φορτηγά, λειτουργεί τις αντλίες και μπορεί να διαχειριστεί οποιαδήποτε κλήση για βοήθεια δεχτεί. «Αυτό που μάθαμε όλοι είναι ότι η τεχνική μου δεν έχει τόση σημασία, από τη στιγμή που κάνω τη δουλειά όπως πρέπει».
Προσθέτει πως η εμπειρία του τον βοήθησε να γίνει καλύτερος πυροσβέστης, γιατί τώρα ξέρει πώς είναι να είσαι τρομοκρατημένος, να πονάς και να πρέπει να εμπιστευτείς σε κάποιον άλλον τη ζωή σου. «Μπορώ να δω την άλλη πλευρά τώρα, την πλευρά του θύματος. Όταν λέω σε κάποιον ‘Ξέρω τι περνάς’, ξέρω πραγματικά. Νομίζω πως οι άνθρωποι που βοηθάω το νιώθουν».
Ο Mike δεν είναι υπεράνθρωπος. Πολλές φορές βρέθηκε αντιμέτωπος με σημάδια κατάθλιψης και μετατραυματικού σοκ. Όμως, κάθε φορά που συνέβη αυτό, αναζήτησε άμεσα βοήθεια και δεν το άφησε να τον καταβάλει. Και, όπως ακριβώς τη μέρα του ατυχήματος, έμαθε να ζητά βοήθεια από την κοινότητα των πυροσβεστών. Λέει πως αυτοί οι δεσμοί, μαζί με την αγάπη του για το επάγγελμά του, του έχουν δώσει τη δύναμη να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής ώστε να επιστρέφει στο πυροσβεστικό του όχημα.
Η ζωή μετά το ατύχημα
Πριν από λίγες μέρες, ο Mike παντρεύτηκε την Angela, μια νοσοκόμα που γνώρισε τις μέρες που προσπαθούσε να συνηθίσει το αναπηρικό αμαξίδιο στους διαδρόμους του νοσοκοκομείου, μητέρα ενός μικρού κοριτσιού με σύνδρομο Down. Λέει πως η Angela του έδωσε λόγο ύπαρξης, κάτι που ως τότε του έδινε μόνο η δουλειά του στην Πυροσβεστική.
Εν τω μεταξύ, ο Mike καβαλάει και πάλι την Harley Davidson μηχανή του. Δεν βλέπει γιατί να σταματήσει: Το ατύχημά του ήταν απλώς ένα ατύχημα. “Εκείνη την ημέρα τα έκανα όλα όπως έπρεπε, κι όμως συνέβη αυτό που συνέβη. Υπάρχουν τόσοι τρόποι να πεθάνει κανείς. Δεν έχω σκοπό να ζω τη ζωή μου φοβισμένος να κάνω τα πράγματα που μου αρέσει να κάνω”.
ΠΗΓΗ: https://www.thestar.com – ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Lars Hagberg
Rehabline — Άγγελος και Ξενοφών Χρονόπουλος, Μιχάλης Γουγής — Τεχνητά Μέλη
Υποστηρικτές της κίνησής σας!
