Το snowboard είναι από τα πιο θεαματικά και αγαπητά αγωνίσματα των χειμερινών Παραολυμπιακών Αγώνων. Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς έναν αγώνα ή να κοιτάξει τις φωτογραφίες για να νιώσει την αδρεναλίνη και την άγρια ομορφιά του αγωνίσματος, καθώς οι σκιέρ ξεπερνούν εμπόδια με σλάλομ ή με εντυπωσιακά άλματα για να προσγειωθούν μέσα σ’ένα σύννεφο χιονιού. Αναμφίβολα, είναι ένα αγώνισμα που χρειάζεται όχι μόνο τεχνική αλλά και τόλμη, εγρήγορση και αυτοπεποίθηση. Κι όλ’αυτά με ένα προσθετικό πόδι…
Οι αγώνες του cross snowboard ανδρών που έγιναν στις 12 Μαρτίου 2018 στους Χειμερινούς Παραολυμπιακούς Αγώνες της Πυόνγκτσανγκ, ανέδειξαν νικητές στις κατηγορίες SB LL1 και SB LL2 έξι αθλητές με αδάμαστη θέληση και αθλητικό πνεύμα. Ο καθένας έχει μια ιδιαίτερη ιστορία να διηγηθεί, κι όλοι έχουν κάτι κοινό: την άρνησή τους να αφήσουν την αναπηρία τους να τους καταβάλει.
Κατηγορία SB-LL1
Οι αθλητές της κατηγορίας SB-LL1 έχουν μια σοβαρή αναπηρία σε ένα από τα κάτω άκρα τους (π.χ. ακρωτηριασμό πάνω από το γόνατο) ή μια σημαντική συνδυαστική αναπηρία στα δύο κάτω άκρα (π.χ. σημαντική αδυναμία ή σπαστικότητα και στα δύο πόδια). Η αναπηρία αυτή θεωρείται ότι επηρεάζει την ικανότητα ισορροπίας τους, να ελέγξουν τη σανίδα τους και να απορροφήσουν τους κραδασμούς.
Στην κατηγορία SB-LL1 στο αγώνισμα του snowboard, νικητές αναδείχτηκαν:
Οι νικητές του cross snowboard SB LL1 Chris Vos, Mike Schultz και Noah Elliott (https://www.pyeongchang2018.com/en/paralympics/photos/Snowboard)
Με χρυσό μετάλλιο, ο Mike Schultz από τις ΗΠΑ. Ο Mike, πρωταθλητής μοτοσυκλέτας, αγωνιζόταν το Δεκέμβριο του 2008 σε έναν αγώνα snocross (με snowmobile) όταν το όχημά του ξέφυγε στα πλάγια σε ένα άλμα και προσγειώθηκε πάνω στο αριστερό του πόδι, με αποτέλεσμα να υποστεί συντριπτικό κάταγμα στο γόνατο. Μετά από μια σειρά χειρουργικών επεμβάσεων, τελικά δεν απέφυγε τον ακρωτηριασμό πάνω από το γόνατο. Έκτοτε επέστρεψε στον μηχανοκίνητο αθλητισμό με προσθετικό μέλος. Αναζητώντας μάλιστα τεχνητό πόδι που να του επιτρέπει να αγωνίζεται αποτελεσματικά στη μοτοσυκλέτα, ίδρυσε το 2010 την BioDapt, μια εταιρεία που παράγει ειδικά αθλητικά προσθετικά μέλη, όπως το MotoKnee –με το οποίο μάλιστα αγωνίζεται ο ίδιος στο snowboard- και το VersaFoot. Ξεκίνησε το παρα-snowboard το 2009 για να δοκιμάσει τις επιδόσεις του προσθετικού του πρωτοτύπου σε ένα μη μηχανοκίνητο άθλημα, και πλέον είναι μέλος και σημαιοφόρος της θρυλικής παραολυμπιακής TeamUSA, με πολλές διακρίσεις. «Το να μπορείς να φτάσεις στην κορυφή του βουνού, να χαράξεις το δρόμο σου προς τα κάτω και να φτάσεις πεθαμένος από την κούραση, είναι απλά φανταστικό», λέει.
Με ασημένιο μετάλλιο, ο Chris Vos, 20 ετών από την Ολλανδία. Στην τόσο τρυφερή ηλικία των 5 ετών, ο Chris ενεπλάκη σε ένα πολύ σοβαρό ατύχημα με έναν εκσκαφέα. Υπέστη τραυματισμό του πλέγματος και δεν έχει πλέον μείζονα γλουτιαίο μυ στο δεξί του πόδι. Οι γιατροί προέβλεπαν πως ο Chris θα περνούσε την υπόλοιπη ζωή του σε αναπηρικό αμαξίδιο, όμως διαψεύστηκαν όταν εκείνος άρχισε να χρησιμοποιεί ορθωτικό πόδι. Καθώς η οικογένειά του αγαπά τα χειμερινά σπορ, ξεκίνησε κι αυτός το snowboard σε ηλικία 7 ετών, με μεγάλη δυσκολία όμως καθώς δεν μπορούσε να λυγίσει τα πόδια του – η όρθωση δεν το επέτρεπε.
Το 2010, παρακολουθώντας τους Χειμερινούς Παραολυμπιακούς του Βανκούβερ, αποφάσισε πως έπρεπε να βρει τρόπο να ασχοληθεί σοβαρά με το snowboard. Οι γονείς του τότε επικοινώνησαν με την Bibian Mentel, μεγάλη Ολλανδή Παραολυμπιονίκη, που ανέλαβε το ρόλο του μέντορα του μικρού Chris. Έτσι στα 13 του απέκτησε ειδικό προσθετικό πόδι που του επιτρέπει να λυγίζει το πόδι του όταν προπονείται. «Μπορώ να κάνω τα πάντα, σαν όλους τους άλλους», δηλώνει. Και μάλλον έχει ήδη πετύχει πολύ περισσότερα από πολλούς αρτιμελείς συνομήλικούς του.
Με χάλκινο μετάλλιο, ο Noah Elliott, 20 ετών από τις ΗΠΑ. Ο Noah έκανε snowboard σε επίπεδο πρωταθλητισμού όταν, λίγο πριν γίνει 16 ετών, άρχισε να νιώθει πόνο στο αριστερό του γόνατο και να διαπιστώνει πως οι επιδόσεις του στο άθλημα χειροτέρευαν. Στην αρχή δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Μερικές εβδομάδες αργότερα όμως, ήρθε η διάγνωση που άλλαξε τη ζωή του: ο Noah έπασχε από οστεοσάρκωμα, μια μορφή καρκίνου των οστών. Μετά από έναν χρόνο χημειοθεραπείας, υποβλήθηκε σε επέμβαση αντικατάστασης γονάτου, το οποίο όμως ο οργανισμός του απέρριψε, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό του σε ηλικία 17 ετών. Το 2016 ο Noah επέστρεψε στο snowboard δριμύτερος. «Επιτυχία σημαίνει να μετατρέπεις τα όνειρά σου σε δέσμευση. Βάθυνε τις ρίζες σου και όρμα!», δηλώνει φιλοσοφικά, αλλά ο ίδιος δεν μένει ριζωμένος στο χώμα: ίπταται στον αέρα με τη σανίδα του και σαρώνει τα μετάλλια.
Κατηγορία SB-LL2
Οι αθλητές της κατηγορίας SB-LL2 έχουν μια αναπηρία σε ένα ή και στα δύο κάτω άκρα που περιορίζει λιγότερο τη δραστηριότητά του (π.χ. ακρωτηριασμό κάτω από το γόνατο ή μέτρια σπαστικότητα).
Στην κατηγορία SB-LL2, νικητές αναδείχτηκαν:
Οι νικητές του cross snowboard SB LL2 Keith Gabel, Matti Suur Hamari και Gurimu Narita (https://www.pyeongchang2018.com/en/paralympics/photos/Snowboard)
Με χρυσό μετάλλιο, ο Φινλανδός Matti Suur-Hamari, 31 ετών. Ο Matti είναι και ο σημαιοφόρος της αντιπροσωπείας της Φινλανδίας στους αγώνες. Έχασε το αριστερό του πόδι κάτω από το γόνατο το 2009, έπειτα από τραυματισμό με τη μοτοσυκλέτα του. Ο Matti έκανε snowboard και πριν τον τραυματισμό του. Παρακολουθώντας στο internet ένα video του αμερικανού Evan Strong (που είναι κι αυτός ακρωτηριασμένος στο αριστερό του πόδι) να κάνει snowboard, ο Matti λέει: «Ένιωσα μια φλόγα να ανάβει μέσα μου. Σκέφτηκα, αν αυτός μπορεί να το κάνει, γιατί να μην μπορώ κι εγώ;». Απέδειξε ότι μπορεί. Όταν δεν συμμετέχει σε μεγάλες εθνικές και διεθνείς διοργανώσεις snowboard, ψαρεύει ή κάνει mountain bike.
Με ασημένιο μετάλλιο ο Keith Gabel της TeamUSA. Ο Keith έζησε αρκετές τραυματικές εμπειρίες σαν παιδί. Όταν μετακόμισε με τον πατέρα του στη Utah, στράφηκε στο σκι και στο snowboard. Ο αθλητισμός τον βοήθησε να ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό τους εφιάλτες που έβλεπε για πολλά χρόνια. Όμως το 2005 έπαθε ένα σοβαρότατο εργατικό ατύχημα: το πόδι του δέχτηκε υδραυλική πίεση μεγαλύτερη του 1 τόνου για περισσότερα από 15 λεπτά. Ακολούθησαν 4 μεταγγίσεις αίματος, ένας θρόμβος στον αριστερό του πνεύμονα, και πολλαπλές επεμβάσεις, που κατέληξαν στον ακρωτηριασμό του αριστερού του ποδιού κάτω από το γόνατο. «Το πρώτο πράγμα που ρώτησα τον γιατρό μου όταν συζητήσαμε τον ακρωτηριασμό, ήταν ‘πόσος καιρός θα χρειαστεί για να κάνω πάλι snowboard’. Επέστρεψα στη σανίδα μου τρεις μήνες μετά τον ακρωτηριασμό μου».
Με χάλκινο μετάλλιο ο Gurimu Narita, 24 ετών από την Ιαπωνία. Από οικογένεια αθλητών που ασχολείται με το snowboard σε ολυμπιακό επίπεδο, ο Gurimu δεν θα μπορούσε να μην αγωνίζεται κι αυτός στους παραολυμπιακούς, τόσο στο σκι όσο και στο snowboard. Ξεκίνησε σαν πρωταθλητής του τραμπολίνο, όμως το 2013 ένας τραυματισμός στη διάρκεια της προπόνησης κατέστρεψε τα νεύρα του αριστερού του ποδιού, με αποτέλεσμα σήμερα το πόδι του να είναι παράλυτο από το γόνατο και κάτω. Η οικογένειά του τον ενθάρρυνε ενεργά να μην εγκαταλείψει τον αθλητισμό – και φαίνεται πως είχε δίκιο!
ΠΗΓΗ: https://www.pyeongchang2018.com/en/paralympics/index
Rehabline — Άγγελος και Ξενοφών Χρονόπουλος, Μιχάλης Γουγής — Τεχνητά Μέλη | Εν κινήσει!
