Την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου, μια ομάδα 21 ατόμων ξεκίνησε να ανέβει το Κιλιμάντζαρο. Η ομάδα αυτή έκανε πραγματικότητα ένα όνειρο ζωής. Τα μέλη της; Δυο γιατροί, δυο προσθετικοί, 8 άτομα με ακρωτηριασμό και οι φίλοι και συγγενείς τους. Τέσσερις άνδρες και τέσσερις γυναίκες της ομάδας έχουν υποστεί διαφορετικά είδη / επίπεδα ακρωτηριασμού. Ανάμεσά τους, η Τρέησυ Κίττο με ακρωτηριασμό κάτω από το γόνατο, ο Ντέημιαν Χάρπερ με πλήρη αφαίρεση ισχύου, ο διαβητικός Σάιμον Γκράτερ με ακρωτηριασμό στο πόδι, και ο Μικ Κέρμπυ, επιζήσας από χτύπημα κεραυνού με ακρωτηριασμό άνω άκρου.
Εκτός από την ομάδα υποστήριξης των 8 πρωταγωνιστών της αποστολής, άλλοι 75 ντόπιοι ανέλαβαν καθήκοντα οδηγού, αχθοφόρου, ή μάγειρα. Η ανάβαση σχεδιάστηκε να διαρκέσει 8 ημέρες, ώστε να επιτρέψει σε όλους να ακολουθήσουν τον ρυθμό τους.
Πέρα από τα όρια
Τελικά, οι τέσσερις από τους οκτώ κατάφεραν να φτάσουν ως τις κορυφές του Κιλιμάντζαρο: Η Αν Γκάρλαντ (η πιο ηλικιωμένη της ομάδας, σε ηλικία 62 ετών), η Κίρα Ρος, ο Κρις Λίννιτ και η Ρεμπέκα Λέγκον. Η Ρεμπέκα μάλιστα κάλυψε την απόσταση σε λιγότερες από 12 ώρες, ενώ ο Κρις πραγματικά αγωνίστηκε σε αντίξοες συνθήκες, με το προσθετικό του πόδι σπασμένο από κάποιο σημείο της διαδρομής κι έπειτα.
Είτε έφτασαν στην κορυφή είτε όχι, όλοι ξεπέρασαν τις αντοχές και τα όριά τους. Όσοι δεν τα κατάφεραν δεν ήταν λόγω εξάντλησης των αντοχών τους. Κάποιοι αρρώστησαν, κάποιοι αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα με τα τεχνητά τους μέλη. Η αποστολή ήταν υψηλού κινδύνου και κανείς δεν ήξερε πώς θα ανταποκρίνονταν τα τεχνητά μέλη στις ανάγκες μιας τόσο απαιτητικής αναρρίχησης. Σχεδόν όλη η ομάδα είχε ελάχιστη προηγούμενη σχετική εμπειρία. Ωστόσο είχε προηγηθεί σοβαρή τεχνική προετοιμασία. Για παράδειγμα, χρειάστηκε να κατασκευαστεί ειδικός φορτιστής με μπαταρία για την φόρτιση όλων των τεχνητών μελών σε περιβάλλον χωρίς ηλεκτροδότηση.
Στην κατάβαση, τους υποδέχτηκαν εκπρόσωποι της κυβέρνησης της Τανζανίας που είχαν ακούσει για την εκπληκτική αυτή ομάδα. Τους τίμησαν με μια μεγάλη γιορτή, πλάνα της οποίας έκαναν τον γύρο των εθνικών δικτύων της χώρας.
Η πιο μεγάλη πρόκληση της ζωής τους
Η Κίρα Ρος, Γενική Διευθύντρια της LimbPower, δήλωσε: ‘Ήταν η πιο μεγάλη πρόκληση που αντιμετώπισα ποτέ. Απαιτούσε φυσική και ψυχική δύναμη για να βγάλεις την κάθε μέρα και να φτάσουμε στην κορυφή σύμφωνα με το πρόγραμμα. Είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για μια ομάδα ατόμων με ακρωτηριασμό. Όμως άξιζε να πιέσουμε τα όριά μας και να ανοίξουμε τον δρόμο, να δείξουμε σε άλλους ανθρώπους που έχουν χάσει ένα άκρο ή έχουν ένα διαφορετικό άκρο πως όλα είναι δυνατά όταν υπάρχει η κατάλληλη υποστήριξη και ο κατάλληλος εξοπλισμός.»
Καθημερινά προσθετικά άκρα σε δύσκολες αποστολές
Ο Ντέμιαν Χάρπερ, μέλος της Amputation Foundation, είπε: “Είμαι εξαιρετικά περήφανος για όλους μας. Δεν έφτασα στην κορυφή, αλλά έφτασα στο δικό μου Κιλιμάντζαρο. Δικός μου στόχος ήταν να γίνω ο πρώτος αναρριχητής με αφαίρεση ισχύου που θα έφτανε στην κορυφή με τεχνητό πόδι. Δυστυχώς το προσθετικό μου πόδι είχε άλλη άποψη, υπέστη ζημιά κι έτσι χρειάστηκε να σταματήσω για λόγους ασφαλείας. Ο κύριος στόχος μου για την ομάδα πάντως επετεύχθη. Θέλαμε να δείξουμε πως η ζωή συνεχίζεται μετά από τον ακρωτηριασμό, πως μπορεί να είναι μια νέα αρχή. Είμαστε όλοι «απλοί» ανάπηροι που χρησιμοποιούμε προθέσεις καθημερινής χρήσης, δεν είμαστε αθλητές. Απλά είμαστε υπερήρωες! Ήταν πραγματικά τιμή μου να είμαι μέλος αυτής της ομάδας’.
Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της, η ομάδα κατάφερε να συγκεντρώσει από χορηγίες το ποσό των £30.000 που διατέθηκε στις δύο φιλανθρωπικές οργανώσεις που αφορούν άτομα με ακρωτηριασμό, την LimbPower, η οποία υποστηρίζει τον αθλητισμό για άτομα με αναπηρίες, και την Amputation Foundation, που αποτελεί σημείο κεντρικής πληροφόρησης πασχόντων, επαγγελματιών και γενικού κοινού για τον ακρωτηριασμό στο Ηνωμένο Βασίλειο. Και οι δύο οργανώσεις εργάζονται δυναμικά για να βελτιώσουν τις ζωές όσων ζουν χωρίς άκρο ή με ένα διαφορετικό άκρο.
