Για την Jessica Kensky και τον Patrick Downes, ο χρόνος σταμάτησε στις 15 Απριλίου 2013.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή, το νιόπαντρο ζευγάρι είχε σχέδια και όνειρα. Και οι δύο σταδιοδρομούσαν στον ιατρικό κλάδο. Ζούσαν στα περίχωρα της Βοστώνης αλλά ετοιμάζονταν να μετακομίσουν στο Σαν Φρανσίσκο. Ήταν υγιείς, αθλητικοί, ερωτευμένοι. Εκείνο το πρωί του Απριλίου, λίγες μόνο μέρες πριν την μετακόμιση που σχεδίαζαν, είχαν και οι δύο ρεπό. Ήταν μια ιδιαίτερη μέρα για τη Βοστώνη: ήταν η μέρα του μεγάλου μαραθώνιου δρόμου της πόλης. Η Jessica και ο Patrick αποφάσισαν, τελευταία στιγμή, να πάνε να παρακολουθήσουν τον αγώνα και να ζήσουν λίγες ακόμη γιορτινές στιγμές στην πόλη που ετοιμάζονταν να αφήσουν.
Εκείνη την ημέρα όμως, ο Μαραθώνιος της Βοστώνης δεν κατέληξε σε γιορτή. Κατέληξε σε μακελειό, όταν δυο βόμβες εξερράγησαν ποντά στη γραμμή του τερματισμού. Η Jessica και ο Patrick χτυπήθηκαν και οι δύο πολύ σοβαρά από τη βομβιστική επίθεση. Και οι δύο έχασαν το αριστερό τους πόδι από την έκρηξη και υπέστησαν πολλά και σοβαρά τραύματα. Η Jessica χρειάστηκε τελικά να αποφασίσει τον ακρωτηριασμό και του δεξιού ποδιού της, μετά από τρία περίπου χρόνια, αφού το δεξί της πόδι δεν βελτιωνόταν. Η κατάσταση και των δυο τους ήταν τόσο σοβαρή που χρειάστηκε να ζήσουν για τρία ολόκληρα χρόνια στο στρατιωτικό νοσοκομείο όπου τους φρόντιζαν.
Η δύσκολη ανάρρωση
H Jessica μπόρεσε τελικά να επιστρέψει στην εργασία της τον Οκτώβριο του 2017, πάνω από 4 χρόνια μετά τη βομβιστική επίθεση. Η ανάρρωσή της πήρε πολύ καιρό, καθώς το δεξί της πόδι, που δεν ακρωτηριάστηκε στην αρχή, της προκαλούσε χρόνιους πόνους. Τελικά, η Jessica συμφώνησε στην πρόταση των γιατρών για ακρωτηριασμό και του δεξιού ποδιού της. Τόσο η ίδια όσο και ο Patrick, που είχε πιο ταχεία ανάρρωση, έμαθαν να χρησιμοποιούν προσθετικά πόδια.
Πολύτιμος βοηθός της Jessica στη δύσκολη αυτή περίοδο ήταν ο Rescue, ένα αγαπησιάρικο μαύρο λαμπραντόρ με τεράστιο κεφάλι κι εξίσου τεράστια ενέργεια. Όσο η Jessica εστίαζε στην απαιτητική ρουτίνα της αποκατάστασής της, δεν φανταζόταν πόσο μεγάλη βοήθεια θα ήταν ο Rescue στην καθημερινότητά της. Ο Rescue είναι ειδικά εκπαιδευμένος σκύλος-οδηγός. Ξέρει να ανοίγει την πόρτα, να της φέρνει αντικείμενα, να σηκώνει κάτι αν η Jessica το ρίξει κατά λάθος, να καλεί σε βοήθεια, και πολλά άλλα, που ήταν ιδιαίτερα κρίσιμα όσο η Jessica δεν είχε ανακτήσει την αυτονομία και την κινητικότητά της. «Ο Rescue είναι μαζί μου σχεδόν από την αρχή της ανάρρωσής μου και δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτόν», λέει η Jessica.
Εκπαιδευμένοι σκύλοι: πολύτιμοι βοηθοί για όσους έχουν κάποια αναπηρία
Οι ειδικά εκπαιδευμένοι σκύλοι είναι πραγματικά πολύτιμοι για πολλά άτομα με αναπηρία. Η Jessica απαριθμεί τους τρόπους με τους οποίους ο Rescue την βοήθησε μέχρι να αποκτήσει ξανά πλήρη αυτονομία με τα δυο προσθετικά πόδια της:
- Την υποστήριζε στην βάδιση με πατερίτσες και στη συνέχεια μέχρι να συνηθίσει να βαδίζει με σιγουριά με δύο προσθετικά πόδια.
- Βγαίνει από το διαμέρισμα για να καλέσει το ασανσέρ, ώστε μέχρι να περπατήσει ως εκεί η Jessica να έχει έρθει ο ανελκυστήρτας και να μην χρειάζεται να περιμένει όρθια.
- Όταν η Jessica δεν φορά τα προσθετικά πόδια της, νωρίς το πρωί ή το βράδυ, ο Rescue ξέρει να της φέρει το τηλέφωνο, την κουβέρτα της, ή άλλα αντικείμενα.
- Αν της πέσει κάτι (τα κλειδιά της, για παράδειγμα), ο σκύλος το μαζεύει και της το δίνει, ώστε να μην χρειαστεί να γονατίσει η ίδια, μια κίνηση δύσκολη με δυο προσθετικά πόδια.
- Μπορεί να της ανοίξει την πόρτα, όταν είναι φορτωμένη με ψώνια.
O Rescue επίσης δίνει κίνητρο την Jessica και τον Patrick να μένουν δραστήριοι και να περπατάνε καθημερινά, κάτι που τους βοήθησε να συνηθίσουν γρηγορότερα τα προσθετικά τους πόδια. «Είναι ένας μεγαλόσωμος σκύλος που θέλει να βγει έξω, να πάει να τρέξει, να φάει. Τη μέρα που δεν θες με τίποτα να σηκωθείς από τον καναπέ, δεν θες να φορέσεις το προσθετικό σου πόδι, δεν θες καν να καθίσεις στο αναπηρικό αμαξίδιο, σε κοιτάει μ’αυτά τα μάτια και δεν μπορείς παρά να σηκωθείς να τον βγάλεις βόλτα».
Ψυχολογική επίδραση
Φωτογραφία από τον John Tlumacki/The Boston Globe/Today.com
Δεν είναι μόνο η πρακτική βοήθεια που κάνει τον Rescue πολύτιμο για την Jessica και τον Patrick. Η επίδρασή του στην ψυχολογική τους κατάσταση είναι εξίσου σημαντική. Αν σκεφτεί κανείς πως το ζευγάρι υπέστη, επιπλέον των ακρωτηριασμών, πολλαπλά τραύματα, ρήξη τυμπάνων, πάνω από 30 χειρουργικές επεμβάσεις, ψυχολογικό σοκ, και την απογοήτευση ότι κατέρρευσαν όλα τα όνειρα σταδιοδρομίας τους εκείνη την περίοδο, καταλαβαίνει κανείς γιατί και μόνο η παρουσία του Rescue ήταν και είναι θεραπευτική.
Η Jessica θυμάται πως η πρώτη νύχτα που κοιμήθηκε χωρίς να ξυπνήσει με κρίση πανικού μετά τη βομβιστική επίθεση, ήταν η πρώτη φορά που ο Rescue κοιμήθηκε στο δωμάτιό της. Ο Patrick λέει πως η ενέργεια και η χαρά του είναι μεταδοτικές. Όταν πονάς, αισθάνεσαι εξαντλημένος και σε καταβάλει η κατάθλιψη, το να έχεις έναν σκύλο να σε κάνει να γελάς είναι ίσως το πιο σημαντικό απ’όλα.
Οι σκύλοι οδηγοί είναι πραγματικά ανεκτίμητοι σύντροφοι σε περιστάσεις που αλλάζουν τόσο δραστικά τη ζωή. Προσφέρουν βοήθεια, ηρεμία, γέλιο, και κίνητρο.
ΠΗΓΗ
