Η Autumn είναι μια 15χρονη έφηβη με σκολίωση, και είναι μπαλαρίνα. Διαγνώστηκε στην ηλικία των 14 ετών όταν η καθηγήτρια του μπαλέτου άρχισε να υποψιάζεται πως η νεαρή της μαθήτρια ίσως είχε σκολίωση. Πράγματι, η επίσκεψη στον ορθοπεδικό κατέληξε στη διάγνωση πως η Autumn είχε μια μέτριας μεγέθους καμπύλη. Προκειμένου να συγκρατήσει τη σκολίωση στα επίπεδα εκείνα, ο γιατρός όρισε να φορά κηδεμόνα σκολίωσης για 20 ώρες την ημέρα για τους επόμενους 12-18 μήνες.
Αρχικά, η Autumn φοβήθηκε πως με την σκολίωση θα έπρεπε να ξεχάσει το όνειρό της να γίνει χορεύτρια. Όμως η οικογένειά της συνεργάστηκε με τους γιατρούς για να κάνουν ό,τι μπορούσαν ώστε η καμπύλη να μην εξελιχθεί άλλο. Η μητέρα της βρήκε έναν τοπικό φυσικοθεραπευτή που χρησιμοποιούσε τη μέθοδο Schroth, και η Autumn άρχισε τη φυσιοθεραπεία αμέσως, παράλληλα με τη χρήση του κηδεμόνα σκολίωσης. Έτσι κατάφερε να συνεχίσει τον χορό και μάλιστα άρχισε ένα προ-επαγγελματικό πρόγραμμα, χορεύοντας σε αρκετές παραγωγές μπαλέτου με τοπικές εταιρείες.
Ο δρόμος της δεν ήταν πάντα εύκολος, με τόσες ώρες καθημερινής χρήσης του κηδεμόνα. Έπρεπε να πηγαίνει σχολείο φορώντας τον κηδεμόνα, ενώ είχε συχνά πονοκέφαλο, ενώ έπρεπε να προσαρμόσει και τον χορό της όσο προσπαθούσε να σταθεροποιήσει και να βελτιώσει την καμπύλη της. Πράγματι, παρόλο που υπήρχαν δυσκολίες, μέσω της φυσικοθεραπείας και του κηδεμόνα, η Autumn κατάφερε να μειώσει την καμπύλη της!
Η συμβουλή της Autumn σε όσους νέους φορούν κηδεμόνα σκολίωσης είναι να μην δέχονται ποτέ ότι κάτι είναι αδύνατο λόγω της σκολίωσης. Η ίδια περνά σχεδόν όλες τις ώρες που δεν φοράει τον κηδεμόνα της χορεύοντας, καθώς ο χορός είναι αυτό που αγαπά περισσότερο και που την κάνει να νιώθει πως βρίσκει τον εαυτό της. Τα πράγματα μπορεί να άλλαξαν, όμως εκείνη ξέρει πως είναι ακόμα η ίδια μέσα της, και είναι πιο δυνατή από ό,τι πίστευε.