Μια γυναίκα που έχασε ένα χέρι κι ένα πόδι όταν χτυπήθηκε από δύο συρμούς του μετρό στο Λονδίνο, έγινε η πρώτη γυναίκα με δύο προσθετικά άκρα -ένα πόδι κι ένα χέρι- που έφτασε στην κορυφή του Κιλιμάντζαρο.
Η Sarah de Lagarde, από το Camden του βόρειου Λονδίνου, λέει πως το να στέκεται στην κορυφή του Κιλιμάντζαρο με δύο τεχνητά μέλη ήταν μια συγκλονιστική στιγμή θριάμβου που συμβόλιζε όλες τις δυσκολίες και προκλήσεις που είχε ξεπεράσει τα τελευταία δύο χρόνια.
Το ατύχημα στο Tube του Λονδίνου
Το ατύχημά της στο μετρό του Λονδίνου έγινε τον Σεπτέμβριο του 2022, έναν μήνα μετά την πρώτη της ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο.
Κατεβαίνοντας από τον συρμό, η Sarah έπεσε στις γραμμές, με αποτέλεσμα να την χτυπήσει το τρένο από το οποίο μόλις είχε κατέβει, κι έπειτα ένας δεύτερος συρμός. Οι τραυματισμοί της οδήγησαν στον ακρωτηριασμό του δεξιού χεριού και του δεξιού ποδιού της. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, είχε προσθετικό πόδι, προσθετικό χέρι, και μάθαινε να περπατά ξανά.
Δύο χρόνια μετά, η Sarah ανέβηκε για δεύτερη φορά στην αφρικανική κορυφή.
Η ανάβαση
Η Sarah χρειάστηκε πέντε μέρες για να σκαρφαλώσει τις πλαγιές του κοιμώμενου ηφαιστείου της Τανζανίας και να ολοκληρώσει την ανάβαση. Έφτασε στην κορυφή στις 14 Αυγούστου, με τη βοήθεια μιας αφοσιωμένης ομάδας που περιλάμβανε ιατρικό προσωπικό και τοπικούς οδηγούς, αλλά και την οικογένειά της: ο σύζυγός της Jeremy και οι δύο κόρες της 10 και 13 ετών τη συνόδευσαν σε ένα μέρος της διαδρομής.
Κάθε μέρα ανέβαινε 1500 μέτρα, ενώ την ημέρα της κορυφής περπατούσε επί 16 ώρες. Στα μέσα της διαδρομής, υπέφερε από πόνους-φάντασμα στο χαμένο της πόδι. Η οικογένειά της της έδωσε το κουράγιο να συνεχίσει την ανάβαση.
“Τα τελευταία δύο χρόνια ήταν τόσο δύσκολα,” εξηγεί. “Χρειάστηκε να ξεπεράσω τόσα πολλά σε αυτό το διάστημα, που σκέφτηκα πως το να ανέβω ένα βουνό δεν ήταν τίποτα σπουδαίο, συγκριτικά.”
Για την Sarah, η στιγμή που έφτασε στην κορυφή ήταν απίστευτη. “Ένιωσα τέτοια ανακούφιση που ξέσπασα σε κλάματα. Η ομορφιά αυτού του μέρους είναι τεράστια, μοιάζει απόκοσμη… Έκλαψα πολύ, αλήθεια,” λέει.
“Θα ανέβεις ξανά στο Κιλιμάντζαρο”
Η Sarah είχε αρχίσει να σκέφτεται την ανάβαση στα σοβαρά 6-7 μήνες πριν την επιχειρήσει. Όμως η ιδέα της είχε κολλήσει στο μυαλό αμέσως μετά το ατύχημά της. Καθώς είχε ανέβει στο Κιλιμάντζαρο λίγες εβδομάδες πριν το ατύχημα, πολλοί φίλοι, συγγενείς και συνάδελφοι που την επισκέπτονταν στο νοσοκομείο της έλεγαν “Ξέρεις κάτι; Μια μέρα θα ανέβεις ξανά στο Κιλιμάντζαρο”. Όταν η Sarah ξεκίνησε την αποκατάσταση με τα νέα τεχνητά μέλη, το βουνό της έδινε κουράγιο. Η μητέρα της μάλιστα της χάρισε έναν πίνακα του ηφαιστείου, σαν “έμπνευση για να σηκωθεί από το κρεβάτι”.
“Γίνεσαι τόσο ευάλωτος όταν δεν μπορείς να περπατήσεις,” εξηγεί η Sarah. “Δεν μπορώ να ανεβάσω το φερμουάρ στο φόρεμά μου, να φορέσω τα σκουλαρίκια μου ή να κάνω ντους μόνη. Όλα είναι πραγματικά δύσκολα, αυτή είναι πλέον η καθημερινότητά μου.”
Προσθέτει πως οι κόρες της χρειάστηκε να μεγαλώσουν απότομα. “Πριν το ατύχημα τους ανέβαζα εγώ τα φερμουάρ στα μπουφάν τους, τώρα ανεβάζουν εκείνες το δικό μου,” λέει χαρακτηριστικά.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της στην Τανζανία, η Sarah επισκέφτηκε ένα κέντρο προσθετικής και αποκατάστασης στο Moshi, για μια τελευταία επιθεώρηση στα τεχνητά μέλη που χρησιμοποιεί. Εκεί συνάντησε κι άλλους χρήστες τεχνητών μελών.
“Η επίσκεψή μου στο κέντρο προσθετικών άκρων στο Moshi ήταν μεγάλη εμπειρία. Μου υπενθύμισε γιατί ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι – για να εμπνεύσουμε και να βοηθήσουμε άλλους να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους,” λέει.
Πράγματι, η ανάβαση στο Κιλιμάντζαρο δεν ήταν απλά ένας προσωπικός στόχος: μέσω χορηγιών, η Sarah συγκέντρωσε πάνω από £10,000 για την STAND, έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που βοηθά άτομα με ακρωτηριασμό σε εμπόλεμες περιοχές και αναπτυσσόμενες χώρες. Ελπίζει συνολικά να συγκεντρώσει £25,000.
ΠΗΓΗ: BBC
