Ο Μάικ, 67 ετών από το Έσσεξ, πέρασε πάνω από 30 χρόνια ως νοσηλευτής για άτομα με μαθησιακές δυσκολίες και ψυχικές παθήσεις. Ο ίδιος και η σύζυγός του, επίσης νοσηλεύτρια, είχαν μια ιδιαίτερα πολυάσχολη ζωή. Ο Μάικ, 67 ετών από το Έσσεξ, πέρασε πάνω από 30 χρόνια ως νοσηλευτής για άτομα με μαθησιακές δυσκολίες και ψυχικές παθήσεις. Ο ίδιος και η σύζυγός του, επίσης νοσηλεύτρια, είχαν μια ιδιαίτερα πολυάσχολη ζωή, μεταξύ επαγγελματικών υποχρεώσεων και οικογενειακής ζωής.
Το 2011, όταν ο Μάικ ήταν 54 ετών, διαγνώστηκε με σάρκωμα στο αριστερό του χέρι. Αρχικά, ο καρκίνος εντοπίστηκε μόνο σε ένα δάχτυλο, με αποτέλεσμα να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό για την αφαίρεσή του. Ωστόσο, λίγο καιρό αργότερα, εντοπίστηκε ένας ακόμα όγκος στο χέρι του, ο οποίος άρχιζε να εξαπλώνεται προς το μπράτσο του. Για να αποτραπεί η περαιτέρω εξάπλωση του καρκίνου, αποφασίστηκε ο ακρωτηριασμός του αριστερού του χεριού κάτω από τον αγκώνα.
«Είχα συζητήσει με τον χειρουργό μου την πιθανότητα να αποκτήσω ένα προσθετικό χέρι. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να έχω κάτι αντί να βασίζομαι αποκλειστικά στο ένα μου χέρι», δήλωσε ο Μάικ. «Το να μην έχεις δύο χέρια είναι μια τεράστια αλλαγή. Στην αρχή χρησιμοποίησα ένα αισθητικό προσθετικό χέρι, αλλά σύντομα προχώρησα στη χρήση γάντζου. Δύο χρόνια αργότερα, ήμουν σε θέση να χρησιμοποιήσω μυοηλεκτρικό χέρι». Το μυοηλεκτρικό χέρι του Μάικ διέθετε μία μόνο λαβή, όπου ο δείκτης και ο μέσος κινούνταν μέσω ηλεκτρικών σημάτων που παράγονταν από τους μυς του, επιτρέποντάς του να πιάνει αντικείμενα.
Το 2017 του προσφέρθηκε η δυνατότητα να δοκιμάσει για δύο εβδομάδες το βιονικό χέρι bebionic της Ottobock. «Από την πρώτη στιγμή κατάλαβα πόσο περισσότερο μπορούσα να χρησιμοποιήσω την πρόθεση και πόσα περισσότερα πράγματα μπορούσα να κάνω». Δυστυχώς, εκείνη την εποχή το ασφαλιστικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου δεν κάλυπτε πολυλαβικά βιονικά τεχνητά μέλη. Έτσι, μετά τη δοκιμή, ο Μάικ χρειάστηκε να επιστρέψει στη χρήση του μυοηλεκτρικού του χεριού.
Το 2023 όμως, το NHS άλλαξε πολιτική και άρχισε να καλύπτει τη χρήση πολυλαβικών χεριών για ενήλικες και παιδιά με ακρωτηριασμό άνω άκρου ή συγγενείς ανωμαλίες. «Επικοινώνησα αμέσως με τον προσθετικό μου και του εξέφρασα το ενδιαφέρον μου να δοκιμάσω ξανά ένα βιονικό χέρι», ανέφερε ενθουσιασμένος ο Μάικ. «Επειδή η πολιτική ήταν πολύ νέα, οι προσθετικοί εκπαιδεύονταν στα διαθέσιμα προϊόντα, οπότε προσφέρθηκα να βοηθήσω στην εκπαίδευση. Μου παραχώρησαν λοιπόν για δοκιμή ένα Ottobock bebionic τεχνητό μέλος για 4 εβδομάδες».
Με 14 διαφορετικές λαβές και θέσεις, το προσθετικό χέρι Ottobock bebionic έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τις καθημερινές δραστηριότητες, ενώ οι ανεξάρτητοι κινητήρες σε κάθε δάχτυλο επιτρέπουν τον ακριβή έλεγχο του χεριού με φυσικό και συντονισμένο τρόπο. «Αμέσως αντιλήφθηκα τα οφέλη της χρήσης αυτού του χεριού – το να ντύνομαι έγινε πολύ πιο εύκολο», δήλωσε ο Μάικ. «Υπάρχει λιγότερος στατικός ηλεκτρισμός, οπότε τα ρούχα δεν κολλάνε πάνω του – μπορεί να φαίνεται κάτι ασήμαντο αυτό, αλλά βελτίωσε άμεσα την καθημερινότητά μου».
Μετά την επιτυχημένη δοκιμή, ο Μάικ έλαβε το δικό του bebionic προσθετικό άνω άκρο με περιστροφέα καρπού λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2023. Από τότε, το χρησιμοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερο, δοκιμάζοντας διαρκώς τις δυνατότητές του. Έχει διαπιστώσει ότι μπορεί να εκτελεί τις περισσότερες καθημερινές δραστηριότητες, αν και για ορισμένες απαιτείται αρκετή εξάσκηση. Για παράδειγμα, χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια για να μπορεί να σερβίρει από το μπουκάλι στο ποτήρι του και να ακουμπά το μπουκάλι στον πάγκο χωρίς να χρειάζεται να μετακινήσει τον ώμο και τον αγκώνα του σε αφύσικες θέσεις.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα, η αυτοπεποίθηση του Μάικ αυξήθηκε σημαντικά. «Έχει αλλάξει εντελώς τρόπο ζωής. Μπορώ να πάω οπουδήποτε και να λειτουργώ όπως οποιοσδήποτε άλλος με δύο χέρια». Μικρά πράγματα που θεωρούσε δεδομένα όταν ήταν αρτιμελής, ο Μάικ τα κάνει πλέον ξανά με ευκολία χάρη στο βιονικό του μέλος. Μπορεί για παράδειγμα να οδηγεί το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ ή να παίρνει προϊόντα από το ράφι όταν κάνει τα ψώνια του, να δέσει τα κορδόνια του ή να σερβίρεται μόνος σε έναν μπουφέ. Μπορεί να συνεχίσει να έχει ενεργό ρόλο του στην ενορία του, να συμμετέχει σε τοπικούς συλλόγους και να εργάζεται εθελοντικά.
«Μαθαίνουμε συνεχώς, ό,τι κι αν κάνουμε. Η ζωή είναι μια διαδικασία μάθησης και απολαμβάνω κάθε πρόκληση», καταλήγει ο Μάικ.
ΠΗΓΗ: https://www.ottobock.com/