Η Viktoria Modesta έχασε το πόδι της όταν ήταν 20 ετών, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να καθιερωθεί επαγγελματικά ως μοντέλο, καλλιτέχνης και μουσικός. Αντίθετα, το προσθετικό της μέλος έχει γίνει μέρος της «βιονικής» περσόνας της και σε μεγάλο βαθμό του οφείλει τον τρόπο που αντιμετωπίζει την τέχνη και εκφράζεται μέσω αυτής.
Η Viktoria δεν θέλει να μιλά για το ατύχημα που συνέβη στη γέννησή της, εκείνο που την άφησε με ένα προβληματικό αριστερό πόδι. Δεν θέλει να συζητά για τις δεκάδες επεμβάσεις που υπέστη -ανεπιτυχώς- στα παιδικά της χρόνια για την ανάπλασή του, ούτε για τις ώρες, τις μέρες και τις εβδομάδες που πέρασε στο νοσοκομείο όσο τα άλλα παιδιά έπαιζαν έξω. Ούτε θέλει να αναφέρεται στα πέντε χρόνια, στο τέλος της εφηβείας της, όταν προσπαθούσε να πείσει τους γιατρούς να προχωρήσουν σε ακρωτηριασμό του ποδιού της, επειδή ένιωθε πως μόνο έτσι θα ξαναέβρισκε την υγεία και τη ζωή της, ή για το πώς τελικά η επιθυμία της πραγματοποιήθηκε και την έκανε να αισθάνεται ελεύθερη να γίνει αυτή που ήθελε τόσο πολύ να γίνει. “Όλα αυτά, κάπου θα βρείτε να τα διαβάσετε, σε κάποιο από τα άρθρα που έχουν γραφτεί για μένα”. Φαίνεται πως όλοι την ρωτούν για την ιστορία της, κάτι που την απογοητεύει, αφού η ίδια προτιμά να μιλά για την τέχνη της.
Η αγαπημένη της συζήτηση, γυρνά γύρω από την προσπάθειά της να αμφισβητήσει τους τρόπους με τους οποίους αντιλαμβανόμαστε την αναπηρία και την φυσική ομορφιά στον σύγχρονο κόσμο. Σαν επίμονη, πρωτοποριακή image maker, ξεκινά την προσπάθεια από τον ίδιο τον εαυτό της.
Φωτογράφιση για το περιοδικό Marie Claire
Στα 30 της χρόνια, μοντέλο, τραγουδίστρια, avant-garde περφόρμερ, ενθουσιώδης οπαδός του φουτουρισμού και της επιστήμης, μετακόμισε πρόσφατα στο Los Angeles κι έχει σκοπό να ριζώσει εκεί – στην πόλη που κατά τη γνώμη της εκπροσωπεί το ιδανικό σταυροδρόμι ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντά της, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για το συναπάντημα της τέχνης, της τεχνολογίας, της αναψυχής και της επιστήμης. Η Viktoria τονίζει πως, παρόλο που την έχουν χαρακτηρίσει ως την πρώτη “βιονική καλλιτέχνιδα της ποπ”, δεν θεωρεί τη μουσική σαν την πρώτη ή την μοναδική της αγάπη. “Αγαπώ τη μουσική και μου αρέσει να δίνω παραστάσεις και να ασχολούμαι με την καλλιτεχνική σκηνοθεσία, αλλά κυρίως θέλω να μπορέσω να πω μια σημαντικότερη ιστορία για την ταυτότητα”, λέει.
Το πλήρες όνομά της είναι Viktorija Moskaļova και γεννήθηκε στη Λιθουανία. Σε ηλικία 12 ετών, μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο με τη μητέρα της. ΕΝώ στη σκέψη και στις αναμνήσεις της η Λιθουανία είναι συνδεδεμένη με τα νοσοκομεία και τις επεμβάσεις, το Λονδίνο συνδέεται με μια αίσθηση αναγέννησης. Πράγματι, εκεί η Viktoria γνώρισε την underground νυχτερινή σκηνή, με τις διάφορες υπο-κουλτούρες της, την άγρια μόδα, την εκρηκτική μουσική και την πειραματική της τέχνη. ΔΙασκεδάζοντας και κάνοντας παραστάσεις στο Λονδίνο, άρχισε να συνειδητοποιεί την εφήμερη φύση της ταυτότητάς της — κι ότι μπορούσε να την πλάθει εκείνη όπως ήθελε. Πειραματιζόμενη με διάφορες τέχνες, ανακάλυψε ότι είχε ταλέντο στην καλλιτεχνική σκηνοθεσία. Μετά τον πολυπόθητο ακρωτηριασμό του ποδιού της, οπότε απαλλάχθηκε από τα νοσοκομεία και τις θεραπείες, έγινε η ίδια το καλύτερο «έργο της»: άρχισε να σκηνοθετεί τον ίδιο της τον εαυτό, παίζοντας με την εμφάνισή της, καλλιεργώντας μια εικόνα εκκεντρική και με χαρακτηριστική αισθητική. Έγινε ευρέως γνωστή με το μουσικό βίντεο Prototype, για το ομώνυμο τραγούδι της που αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η ίδια βλέπει τον εαυτό της σαν πείραμα. Σε συνεργασία μάλιστα με την Alternative Limb Project, σχεδίασε τη σειρά προσθετικών μελών που φόρεσε στο βίντεο, το οποίο προβλήθηκε σε ένα από τα διαλείμματα του τελικού του “X Factor” εκείνη τη χρονιά.
Το εμβληματικό τεχνητό μέλος του Prototype
Το βίντεο έγινε αμέσως viral και ως σήμερα έχει προβληθεί στο YouTube πάνω από 10 εκατομμύρια φορές. Θεωρείται θρυλικό απ’όσους προσπαθούν να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο η κοινωνία αντιλαμβάνεται την αναπηρία. Σε μια από τις πιο γνωστές στιγμές του βίντεο, η Viktoria περπατά και χορεύει σε κατακόκκινο φόντο φορώντας ένα κωνικό τεχνητό μέλος που καταλήγει σε μια αιχμή σαν ξυράφι, χαράζοντας και ραγίζοντας το έδαφος κάθε φορά που το πατά. Το βίντεο δεν έχει τίποτε να ζηλέψει από τα σύγχρονα clips των γνωστών pop stars. Το γεγονός ότι συγκέντρωσε τόση προσοχή εξέπληξε την Viktoria: «Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι αυτό που σ’εμένα φαινόταν τόσο φυσικό και προφανές (σ.μ. να τραγουδά και να χορεύει όπως οι αρτιμελείς τραγουδίστριες της ποπ) σόκαρε τόσο τον κόσμο. Το μόνο που έκανα ήταν να εκφράζω τα βασικά μου δικαιώματα στη θηλυκότητα, στον αισθησιασμό και στο στυλ».
Μετά από τη διεθνή απήχηση του “Prototype”, η Viktoria επιλέχτηκε να τραγουδήσει στην τελετή λήξης των Παραολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου το 2012 και βομβαρδίστηκε με προσφορές από ατζέντηδες, που όμως ήθελαν απλά να την ενσωματώσουν στη μηχανή της ποπ. Κατάλαβε όμως πως αυτός δεν ήταν ο δρόμος που την ικανοποιούσε: Ο δικός της δρόμος ήταν πιο μπαρόκ, συνυφασμένος τόσο με την τέχνη όσο και με την επιστήμη και την τεχνολογία.
Φωτογράφιση για τους LA Times πριν από λίγες μέρες
Έτσι το 2015 συνεργάστηκε με το MIT Media Lab σε ένα πρόγραμμα που προσκαλεί καινοτόμους εκπροσώπους διαφόρων κλάδων να συνεργαστούν. Στη συνέχεια ταξίδεψε όσο μπορούσε, μέχρι που εγκαταστάθηκε στο Los Angeles. “Νομίζω ότι η ιστορία του μέλλοντος θα γραφτεί εδώ”, λέει. Θεωρεί ότι η μουσική θα παραμείνει μέρος της ζωής της, αλλά δεν είναι σίγουρη πόσο χρόνο θα αφιερώνει σε αυτήν. Στο Los Angeles συμμετέχει σε μια παράσταση που παρουσιάζει στο κοινό καινοτόμες και ασυνήθιστες μορφές περφόρμανς στο ευρύ κοινό. Η Viktoria δεν έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην αναπηρία της κατά την προετοιμασία της παρουσίασης – εστιάζει στην τελειότητα της παράστασης. Αυτό δεν προκαλεί ιδιαίτερη έκπληξη, αν σκεφτεί κανείς ότι βαθύτερη επιθυμία της είναι να αλλάξει εντελώς τον παραδοσιακό τρόπο σκέψης, έτσι ώστε ο καθένας να προσδιορίζει τον εαυτό του όπως θέλει, αντί να τον προσδιορίζει η αναπηρία του ή η διαφορετικότητά του.
Τι θα ήθελε να πετύχει μέσα από τις περφόρμανς της; Θα ήθελε να δημιουργήσει έναν χώρο όπου το σώμα είναι απλά αυτό: ένα σώμα. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο. Στον χώρο αυτό, λέει, οι διαφορετικότητές μας θα μας ενώνουν, αντί να μας χωρίζουν.
ΠΗΓΗ: http://www.latimes.com
Rehabline — Άγγελος και Ξενοφών Χρονόπουλος, Μιχάλης Γουγής — Τεχνητά Μέλη
Προσθετική τεχνολογία που στηρίζει τα όνειρά σας
